بعد از معاشرت با کلی ادم ۴۰ ساله که به مدت ی هفته همکلاسیمن ، ی جورایی اروم تر شدم.
چون همشون ادمای به شدت با سواد و حرفه ای هستن.
و تو ایران هیچ غلطی نکردن.
ی متخصص اطفال اومده بود می پرسید چه دوره فنی حرفه ای شرکت کنم بهتره برا امتیاز مهاجرت؟
و من قیافه تمام مربیایی و تصور کردم که ی کوه مدرک و مهارت داشتن اما دستشون به جایی بند نبود.جالبه.
بعد داشتم ریک و مورتی میدیدم رسیدم به اونجایی که مورتی می گه :
Nobody exists on purpose. Nobody belongs anywhere
! Everybody is gonna die. Come watch TV
و کرک هام سوخت حقیقتا.